“Perfectionisten smijten met energie alsof het niets waard is. Alles is belangrijk en alles moet perfect. Perfectie is een illusie en een gevolg van angst. Het gaat er dan niet meer om dat het goed genoeg moet zijn, maar vooral dat het niet onvoldoende mag zijn.” Dit is een quote uit mijn boek Ondernemen in het NU. Onze energie is iets heel waardevols. Het is de manier waarop we interactie kunnen hebben met de wereld om ons heen. We kunnen ergens energie aan geven of het eraan onttrekken. Door energie ergens aan te geven raken we erbij betrokken. We wijden er onze aandacht en talenten aan. Het wordt een stukje van onszelf. Door energie te onttrekken, kunnen we loslaten. We laten iets los waar we veel aandacht en energie aan hebben besteed.
Wanneer je onze energiestromen gaat zien als hetgeen we onze invloed mee uitoefenen op de omgeving, dan is het logisch om daar zuinig en bewust mee om te gaan. Dit gebeurt echter te vaak niet, uit angst niet goed genoeg of niet waardevol genoeg gevonden te worden.
Hoe komt het dan dat toch zoveel mensen smijten met energie alsof het niets waard is…?