“Doorvoeld verdriet, ofwel bedroefdheid, stelt ons instaat te helen. Alleen in diep gevoeld verdriet kunnen we doorvoelen waar en hoezeer we geraakt zijn. Door ons verdriet nemen we hier de tijd en de ruimte voor. Daardoor kunnen we helen.” Dit is een fragment uit mijn boek Ondernemen in het NU.
Verdriet doet pijn. We doen er alles aan om pijn te vermijden. Pijn is slecht en verdriet is erg. Zo zijn we opgevoed. Dat is wat we weten en waar de meeste van ons zich naar gedragen. Maar klopt dit wel? Is verdriet wel slecht? Of heeft het ook een hele nuttige functie. Ik ben ervan overtuigd dat het goed kunnen doorvoelen van verdriet, noodzakelijk is om een vol en verbonden leven te kunnen hebben.
Wanneer het verdriet niet mee mag doen, dan is ook het vermogen om vreugde te ervaren beperkt. Je raakt afgestompt en raakt minder betrokken. Aan betrokkenheid en liefde is onlosmakelijk de kans op afwijzing en dus verdriet verbonden. Durf lief te hebben en te verbinden. Neem het risico op verdriet op de koop toe. Goed doorvoeld verdriet heelt zichzelf. Dat is de gave die wij als mens hebben.