In de mini column van deze week gaan we het hebben over… ruimte. Een onderwerp dat in de vorige column over nemen ook besproken is. Omdat ruimte veel verder gaat dan alleen het nemen van ruimte zoomen we er hier nog wat verder op in. Ruimte kan zich op vele manieren laten omschrijven, maar het mooiste vind ik altijd om het te zien als een hoeveelheid niets binnen vastgestelde kaders. Deze kaders maken ook dat we ruimte zien als ruimte. Ik denk dat we soms wel eens vergeten zijn dat ruimte, ondanks dat het eigenlijk niets is, toch een enorme waarde heeft.
Ruimte geeft namelijk de mogelijkheid om nieuwe dingen te creëren, nieuwe kennis op te doen of nieuwe ervaringen. Maar soms kan het ook beter zijn om iets anders te doen met ruimte. Of eigenlijk beter gezegd er niets mee te doen. Dat gekaderd hoopje niets ook lekker niets te laten zijn. Want soms hebben we als mens ook gewoon even ruimte nodig. Dat de ruimte alles kan zijn, maar niets hoeft te zijn. Dit is in ons westerse gedachtegoed misschien een niet zo gangbare opvatting, echter als het niets, niets mag zijn, dan zit daarachter ontspanning.